بررسی و تفکیک محیط های رسوبی کواترنری در دشت خوزستان

بخش زیادی از سطح دشت خوزستان (خصوصاً در بخش‌های غربی و جنوبی) از رسوبات کواترنری پوشیده شده است ولی تاکنون هیچ‌گونه مطالعه و تفکیکی بر روی این رسوبات انجام نگردیده است. در این پژوهش به‌وسیله تصاویر ماهواره‌ای، عملیات میدانی و مطالعات آزمایشگاهی، محیط‌های رسوبی دشت خوزستان، مورد بررسی و تفکیک قرار گرفت. محیط‌های رسوبی کواترنری شناسایی شده در دشت خوزستان شامل محیط‌های مخروط افکنه ای، رودخانه‌ای، پهنه‌های بادی، دلتاها، سبخاها و تالاب‌ها شناسایی می باشند. مخروط افکنه های دشت خوزستان از شمال غرب به جنوب شرق، به چهار بخش قابل‌تقسیم هستند: مخروط افکنه های اندیمشک تا شوشتر، مخروط افکنه های شوشتر تا رامهرمز، مخروط افکنه های امیدیه و مخروط افکنه های تاقدیس رگ سفید. علاوه بر این مخروط افکنه های دیگری به‌طور پراکنده، در مجاورت تاقدیس‌های مارون، اهواز و میش‌داغ دیده می‌شوند که ویژگی‌های آن‌ها مشابه مخروط افکنه های تاقدیس رگ سفید است. محیط‌های رسوبی شناسایی‌شده در رودخانه‌های دشت خوزستان عبارت‌اند از: کانال (رسوبات کف کانال، پوینت بار و خاک‌ریز طبیعی)، کروس، دریاچه‌های شاخ گاوی و دشت سیلابی. ماسه‌بادی‌های دشت خوزستان در چهار منطقه دیده می‌شوند که شامل اهواز، شوش، دشت آزادگان و امیدیه می‌باشند. دلتاهای شناسایی‌شده در دشت خوزستان، شامل دلتای کارون، دلتای کرخه و دلتای جراحی می‌باشند.